Tekst Communicatie NCTV
Foto Bart Maat
Adrenaline én vermoeidheid. Spanning én vertrouwen. Verdriet én voldoening. Welke rol je als communicatieprofessional ook had de afgelopen periode: je herkent vast de uiteenlopende emoties die elkaar afwisselden in deze coronacrisis. Juist door de bijzondere combinatie van een crisis die een beroep doet op je professionaliteit en die je ook persoonlijk raakt. Hoe ga je daarmee om?
Tot een paar jaar geleden mocht ik als regiopiketter voor een veiligheidsregio regelmatig oefenen in een gemeentelijk beleidsteam. Het crisisteam, deels onbekenden voor elkaar, schoof aan tafel en het scenario werd geschetst: een droge dijk die op springen stond, loslopende circusdieren in een woonwijk of maatschappelijke onrust bij een sportclub. Tijdens de kennismakingsronde kwam daarna altijd aan de orde: zou jij persoonlijk betrokken zijn bij deze crisis? Woon je zelf in de wijk, ben je lid van de vereniging of ken je er iemand? Dan kon je beter niet meedoen aan de crisisstaf, maar je hoofd bij je persoonlijke zorgen houden.
''Aan de slag in de crisis, die jou zelf ook raakt. Hoe doe je dat?''
Hoe anders is het nu in de praktijk van Covid-19. Inmiddels zitten we ruim 22 maanden in de crisis. Crisisprofessionals werken onophoudelijk aan alle gevolgen van de corona-pandemie. Als communicatieprofs luisteren, adviseren en produceren we de klok rond. Iedere organisatie, ieder bedrijf: niemand ontkomt aan de communicatieve opgave in deze ongekende tijd. Er wordt nogal wat van ons verwacht, om mensen door een moeilijke tijd te helpen, perspectief te bieden. En ook: zich aan beperkende maatregelen te laten houden en om te gaan met verschillende opvattingen. En ondertussen zijn we er allemaal persoonlijk bij betrokken.
Kun je als crisiscommunicatieadviseur je rol goed vervullen als je zelf ook onderdeel van de crisis bent? Natuurlijk doe je er je voordeel mee. Je persoonlijke beleving en die van de mensen om je heen benutten bij een analyse. Je gezin als focusgroep gebruiken. Misschien zelfs het moeilijke gesprek met een andersdenkende. Ondertussen knelt dat ook. Iedereen heeft een mening over jouw werk. Je kunt persoonlijk worden aangesproken op de regels of de vaccinatie-aanpak.
Maar de uitdagingen zijn groter. Hoe kun je je werk even loslaten, als corona overal is? Hoe kun je ontspannen na een drukke werkdag, als er zoveel onzekerheden zijn over de gevolgen van de langdurige crisis?
Mentaal fit blijven is volgens mij de grote uitdaging deze crisis. Bij de NCTV kan iedereen die dat wil zo eens per jaar in gesprek met een gespecialiseerde psycholoog. De centrale vraag is: hoe hou jij het vol? Niet omdat er een probleem is, maar omdat het belangrijk is erbij stil te staan. Het is een krachtgesprek, geen klachtgesprek.
Zelf heb ik ervaren hoe nuttig het is. Om naast alle gesprekken over de inhoud van je werk, ook stil te staan bij hoe je het bolwerkt. Nieuwe inzichten, over hoe ik stress kan herkennen. Praktische tips, hoe je tijdens een vrij weekend écht tot rust komt. En hoe je als mens omgaat met de gevolgen van de coronacrisis die mij ook zelf raken. Het is een logische stap om het in je eigen team bespreekbaar te maken.
Met dit magazine willen we kennis delen, een podium bieden aan ervaringen en inzichten. Waarmee we beter worden in ons vak. In deze uitdagende tijd kunnen we het verschil maken. Daar hoort ook bij om stil te staan bij hoe het met onszelf gaat.
Ik wens je veel leesplezier toe.
Herman Wiersema,
Hoofd Communicatie NCTV
